لطفا موقع نوشتن خط نزنید

ازجمله مواردی که نوشتن ما را مختل می‌کند و نظم و سیر آن را برهم می‌زند خط زدن کلمه‌ای است که در املایش دچار تردید می‌شویم.  معمولا کیفیت خط نوشتاری  به گونه‌ایست که این تردیدها را پیش می‌آورد. این مسئله در زبانهای دیگر هم وجود دارد.
 مثلاً موقع نوشتن غذا دو شکل دیگر غزا و قضا هم به قلم هجوم می‌آورند. یا بقل و بغل، عظیم و عزیم، محبت و مهبت، ضمن و زمن، هادی و حادی، نسب و نصب، حیات و حیاط و هیات و هیاط، قریب و غریب و...
می‌گویند وقتی موقع نوشتن  در درستی کلمه‌ای دچار تردید می‌شوید، هر شکلی که اول به ذهن می‌رسد روی کاغذ یا توی گوشی بنویسید و کار را ادامه دهید. ذهن خود را درگیر درستی و غلطی آن کلمه نکنید تا نوشتن دچار وقفه نشود.
دقت کرده‌اید وقتی مشغول نوشتن هستیم ذهن کلمات بعدی را در تیررس نوشتن ما قرار می‌دهد، اگر خود را سرگرم اصلاح کلمه‌ای بکنیم این ارتباط به هم می‌خورد. و خط کلی نوشته از دست ما خارج می‌شود و ارتباط و انسجام مطالب به هم می‌ریزد.
برای اینکه نوشته ما بی‌غلط باشد، اصلاح متن به مرحله بعدی یعنی  «بازنگری» موکول می‌شود. در آن مرحله است که می‌توانیم روی اصلاح املایی و دستوری کلمه‌های «مشکوک» وقت بگذاریم. بر همین اساس می‌گویند موقع«نوشتن»، « ویراش» نکنید. «ویرایش» را در زمان «بازنگری» انجام دهید.